Από το κακό στο… χειρότερο βαδίζει το δημοτικό συμβούλιο Ορεστιάδας…

Πολλές… μπαταριές «έπεσαν» στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ορεστιάδας, αντιπολιτευτικές- αντιπαραταξιακές αλλά και αντιπολιτευτικές- ενδοπαραταξιακές… Τζότζολας- Παπαϊωάννου κατά Μουζά για το θέμα των πρόσφατων δελτίων τύπου για το θέμα του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού που κάηκε, τις ευθύνες, τις ενέργειες αλλά και για τη λέξη… «μπαταξήδες» που χαρακτήρισε ο δήμαρχος τους πρώην δημάρχους. Καντζιάρης κατά Μουζά και Μουζάς κατά Καντζιάρη, με αφορμή το έκτακτο θέμα που ήθελε να θέσει ο κ. Καντζιάρης για τον οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας της επιχείρησης και ο δήμαρχος δεν ήθελε. Μουζάς κατά Σκαρλατίδη για το πώς… προήδρευε και το κάθε πότε εμφανίζεται στα συμβούλια (όποτε θες έρχεσαι όποτε θες εξαφανίζεσαι, του είπε), Ζαχαρίας κατά Κυργιάννη, με απρεπέστατο τρόπο και συμπεριφορά ανοίκεια… Γενικά ένας… κακός χαμός!
Υποκειμενικά κρίνοντας και βάση τα όσα συμβούλια έχουμε παρακολουθήσει επί τόσα χρόνια ήταν ίσως το… χειρότερο και με αισθητή διαφορά από το δεύτερο. Ουσιαστικά εκείνο που απουσίασε ήταν η «πολιτική», η «πρόταση» και το ενδιαφέρον για τα πραγματικά και μεγάλα προβλήματα του δήμου. Ακόμα και να κατατέθηκαν, «χάθηκαν» μες τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε. Το μεγαλύτερο μέρος του κινήθηκε σε «προσωπικές επιθέσεις», απρέπειες, ρεβανσιστικές τάσεις και κατακριτέες συμπεριφορές που αν δεν καταδικαστούν και απομονωθούν, πολύ σύντομα θα δούμε ακόμη χειρότερα και δεν θα’ ναι μόνο λεκτικά…
Ο πρώτος που φέρει την ευθύνη για την «κατάντια» του δημοτικού συμβουλίου είναι ο δήμαρχος, Δημήτρης Μουζάς. Εκείνος βάζει τους όρους και τα όρια, εκείνος ορίζει συμπεριφορές και πολιτικές στάσεις, εκείνος καθορίζει το πνεύμα συνεργασίας ή αντιπαλότητας. Αλλά όταν ακολουθεί τακτικές επιθετικές, τακτικές σύγκρουσης, μειδιά με τους πολιτικούς του αντιπάλους, επιβραβεύει τους «τσαμπουκάδες» και τα «πρωτοπαλίκαρα», που αντί λόγου αρθρώνουν απειλές και ύβρεις, τότε δε μπορεί παρά να είναι βέβαιος πως τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι κατά πολύ χειρότερα από τα πρώτα της θητείας του…
Δεύτερος στη σειρά των ευθυνών είναι ο πρόεδρος του δ. σ., Αθανάσιος Σκαρλατίδης, που, όταν προεδρεύει, κι επειδή «ασφυκτιά» έχοντας δίπλα του τον δήμαρχο, με τον οποίον έχουν «τραβήξει» χωριστούς δρόμους, αλλά πιθανά γιατί ασφυκτιά και εντός της παρατάξεως, διαφωνώντας με συμπεριφορές και επιλογές, βρίσκεται σε «σύγχυση» και προσπαθεί να ισορροπήσει χωρίς να τα καταφέρνει… Σηκώνεται, κάθεται, φεύγει, έρχεται, μπορεί να μην το θέλει αλλά λειτουργεί αφαιρετικά στις όποιες πιθανότητες είχε να λειτουργήσει καλύτερα το δημοτικό συμβούλιο…
Μικρότερες, αλλά ευθύνες, έχουν και οι επικεφαλής των παρατάξεων της μειοψηφίας, που δε μπορούν να βρουν πολιτική φόρμουλα αντιμετώπισης του δημάρχου, να αντιμετωπίσουν τις όποιες θεμιτές ή αθέμιτες πολιτικές υπερβολές και πιθανές αναλήθειες, με αποτέλεσμα να «παρασύρονται» σε ένα τρόπο «πολιτικού παιχνιδιού», από το οποίο δεν αποκομίζουν και πολλά από τις όποιες και εμφανείς «απώλειες» δημοφιλίας του κ. Μουζά… Ενώ γνωρίζουν καλά το… γήπεδο παρασύρονται σε «κλωτσοσκούφι»…
Όσο για τα «πρωτοπαλίκαρα», πρέπει κάποιος να τους πει, με καλό ή όποιο τρόπο θέλει, πως η αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου είναι η «εκκλησία του δήμου» κι εκεί όπου ανθεί ο διάλογος, η αντιπαράθεση ιδεών, απόψεων, προτάσεων, θέσεων για το «καλό του δήμου και των δημοτών», τα οποία όλοι επικαλούνται μα ελάχιστοι αποδεικνύουν.
Αλλά τελικά, μήπως το δημοτικό συμβούλιο Ορεστιάδας δεν αποτελεί το… καθρέπτισμα των δημοτών της; Οι Ορεστιαδίτες, απόγονοι Καραγατσιανών και μη, έχουν αυτούς που τους αξίζουν…