Φέτος οι πρόσφυγες δε μπορούν να γιορτάσουν...

Τη Δευτέρα 20/6, γιορτάζεται από τον Ο.Η.Ε., όπως κάθε χρόνο, η Παγκόσμια Ημέρα του Πρόσφυγα. Είναι η μέρα που στόχο έχει να μάς θυμίζει ότι οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι που διώχθηκαν για τις ιδέες τους, ξέφυγαν από πολέμους και αυταρχικά καθεστώτα και κατέφυγαν σε μια άλλη χώρα προκειμένου να σωθούν. Μάς θυμίζει επίσης ότι μια κοινωνία κρίνεται και από το κατά πόσο στηρίζει τους πρόσφυγες και τις οικογένειές τους, κατά πόσο σέβεται τις διαδικασίες υποδοχής και παραμονής τους, και, κατά πόσο ακολουθεί όσα η διεθνής κοινότητα έχει κατοχυρώσει θεσμικά γι’ αυτούς...

Πέρσι στις 20 του Ιούνη κάναμε την πρώτη δημόσια παρουσία μας, οργανώνοντας την πρώτη μας γιορτή στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Ήταν μια γιορτή συνύπαρξης, χαράς και, κυρίως, ελπίδας για τις αλλαγές που έρχονταν στο νομοθετικό πλαίσιο, που θεωρούσαμε πως θα καλυτέρευαν τη θέση των προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ένα χρόνο μετά όμως, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική:

• Τα γραφεία της αφγανικής και σομαλικής κοινότητας, που στέγαζαν και τα γραφεία του Φόρουμ, αναγκάστηκαν να κλείσουν λόγω επιθέσεων που δέχτηκαν
• Παρά τις θετικές νομοθετικές αλλαγές, η καθημερινή πραγματικότητα των αιτούντων άσυλο και προσφύγων έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Η πρόσβαση εξακολουθεί να είναι πρακτικά ανύπαρκτη, οι συνθήκες κράτησης συνιστούν απάνθρωπη μεταχείριση, οι λίστες αναμονής για την εξέταση αιτημάτων μεγαλώνουν αντί να μικραίνουν, ενώ μια σειρά κοινωνικών μας δικαιωμάτων υποχωρούν καθημερινά
• Οργανώσεις που υποστηρίζουν πρόσφυγες δέχονται ανοιχτά πλέον απειλές, ενώ οι βάναυσες επιθέσεις ενάντια σε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο αποτελούν καθημερινό φαινόμενο
• Η ελληνική κοινωνία διδάσκεται να θεωρεί ως προσφυγική πολιτική την ανέγερση του φράχτη στον Έβρο ή την αύξηση των περιπολιών της Frontex.

Φέτος οι πρόσφυγες δεν μπορούν να γιορτάσουν. Ας γιορτάσουν οι άλλοι – για μάς η ανάγκη είναι να σταθούμε ξανά στα πόδια μας, να δώσουμε και να πάρουμε αλληλεγγύη και στήριξη και να συνεχίσουμε να διεκδικούμε και να αγωνιζόμαστε για δικαιώματα που άνθρωποι σαν και μάς έχουν σε όλες τις κοινωνίες της Ευρώπης. Είμαστε πρόσφυγες κι’ η Ελλάδα ήταν για μας καταφύγιο, ζητάμε να μπορέσει να γίνει και η νέα μας πατρίδα. 

Ελληνικό Φορουμ Προσφύγων