Τοπικη αμαξοστοιχια...

Πού πάει ο δημόσιος διάλογος που γίνεται την περίοδο των εκλογών;

Που εξαντλούνται τόσες σκέψεις και συσκέψεις, τόσες δράσεις και αντιδράσεις;

Αδειάζει το τρένο σιγά σιγά και αφήνεται να τσουλήσει με όσους επιβάτες έμειναν και με τους μηχανοδηγούς;

Κι αυτοί που κατέβηκαν που πήγαν;

Το τρένο χωρίς επιβάτες μειώνει ταχύτητα, αφού έχει να προλάβει λιγότερα.

Δεν σταματά σε όλες τις στάσεις αφού δεν υπάρχουν επιβάτες.

Ό,τι ακούει είναι από λίγους, με παράπονα και διαμάχες, που έμειναν σε ένα βαγόνι για καιρό και παραγνωρίστηκαν.

Οι πόρτες ανοίγουν σπανιότερα και ο αέρας δεν ανανεώνεται.

Οι στάσεις έχουν όλες μερικούς επιβάτες που αποβιβάστηκαν. Σε κάθε στάση κι ένας διάλογος. Της στάσης. Ό,τι ακούν είναι ιδιωτικοί πια διάλογοι, που τείνουν σε συμφωνία για τα δημόσια πράγματα. Κάθε στάση και ένας χώρος φιλοξενίας για ελεύθερη κριτική με παροχή ασφάλειας στη διαρροή. Κάθε στάση έχει και ένα τραπέζι στη μέση, όπου στήνονται τα play mobile. Και όλα σιγά σιγά μπαίνουν στη θέση τους. Ο δήμαρχος θα είναι έτσι, οι υπάλληλοι αλλιώς. Εδώ θα γίνει αυτό και εκεί θα βάλουμε εκείνα. Σε τέσσερα χρόνια, κάθε στάση έχει φτιάξει και μια ιδεατή πολιτεία των playmobile, που είναι έτοιμη να παρουσιάσει προεκλογικά.

Ο δημόσιος διάλογος είναι οι ράγες για την επαφή του τρένου με τις στάσεις.

Είναι η απαλλαγή από το στενά ιδιωτικό φάσμα συζητήσεων που καταλήγει σε κουτσομπολιό και επίκριση. Η πορεία του τρένου διαμορφώνεται και επηρεάζεται όταν είμαστε επάνω. Τότε γνωρίζουμε τα δύσβατα σημεία και μαθαίνουμε το δρομολόγιο. Αλλιώς αγνοούμε τις συνθήκες και φωνάζουμε ότι το τρένο είναι παλιό.

Η συμμετοχή στο δημόσιο διάλογο και τις δράσεις, είναι η κοινοποίηση των ιδεών από κάθε στάση. Είναι η δυναμική της κάθε πολιτείας των play mobile, που δοκιμάζει τις αντοχές της και τη συνύπαρξη με τις άλλες.

Συμμετέχοντας, ζητάμε με εξωστρέφεια και παρέχουμε με ό,τι μας δίνεται δωρεάν.

Καλή επανεκκίνηση!

sampania