Στα...”τρυφερά” του έγραψε ο Χρήστος Παπουτσής, ο υπουργός Προ (στασίας)- Πο (λίτη), το “όχι στο φράχτη” του περιφερειακού συμβουλίου Αν. Μακεδονίας- Θράκης, το “όχι στο φράχτη” των 3 εκ των 4 δήμων του Έβρου (όσο κι αν κυρίως εκφράστηκε λόγω “φόβου” πως θα αλλάξουν οι “δρόμοι” της μετανάστευσης και θα επιβαρυνθούν εκείνοι) αλλά και το “όχι στο φράχτη του αίσχους” αρκετών φορέων και συλλογικοτήτων της περιοχής...Είναι προφανές ότι η γνώμη και άποψη των τοπικών κοινωνιών “ακούγεται”, μόνο, όταν συμφωνεί με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές. Αλλιώς, ποιος... “μαμάει” τις απόψεις τους; Ο επόμενος σεβασμός της “άποψης” της τοπικής κοινωνίας του Έβρου και της περιφέρειας θα είναι στο θέμα του χρυσού...Πετραδάκι, πετραδάκι “κτίζουν” τα προαποφασισμένα....Παίζει και στοιχηματάκι άμα γουστάρετε..
.Επιστρέφουμε στο αρχικό θέμα. Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα της εφημερίδας “τα ΝΕΑ” (22 Ιουλίου 2011), η κατασκευή του “φράχτη” ξεκίνησε με 18...τρύπες που ανοίχθηκαν και στις οποίες “θα τοποθετηθούν οι ενισχυμένες κολόνες στήριξης στις οποίες θα μπει το διπλό ατσάλινο συρματόπλεγμα και στο πάνω μέρος αυτών οι θερμικές κάμερες που θα σαρώνουν τα περάσματα του Έβρου”. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται πως “τεχνικοί της αναδόχου εταιρείας (σ.σ πότε έγινε ο διαγωνισμός και βρέθηκε η “νονά” εταιρεία κανείς δεν πήρε είδηση...) βρίσκονται στον Έβρο και κάνουν τις τελικές μελέτες για το πού θα μπουν οι κολόνες στήριξης του φράκτη”. Μια καλή πρόταση είναι... “να τις βάλλουν εκεί που ξέρουν” κι ας ζορίζονται στο “χοντρό”... Σημειώνεται, επίσης, πως “στο επίπεδο της μελέτης βρίσκεται η τοποθέτηση του φράκτη σε σημείο που θα περιλαμβάνει και τις 23 συνοριακές πυραμίδες κατά μήκος του ποταμού και που οριοθετούν τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Οι πυραμίδες αυτές είναι τοποθετημένες μέσα στο ποτάμι και καταβάλλονται προσπάθειες ώστε ο φράκτης να κατασκευασθεί με τέτοιο τρόπο που να μην αφήνει ακάλυπτο κανένα τμήμα της ελληνικής επικράτειας. Ως τελική πρόταση έχει επιλεγεί το ισπανικό μοντέλο φράκτη, παρόμοιο με αυτό που έχει στηθεί στο νότιο τμήμα της ιβηρικής χώρας και στους θύλακές της στην Αφρική προκειμένου να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη ροή λαθρομεταναστών. Ο φράκτης θα έχει διπλή πλέξη συρματοπλέγματος, ύψους 3 μέτρων, ενώ μεταξύ των δύο πλέξεων θα υπάρχει διάδρομος όπου θα περιπολούν αστυνομικοί. Το συνολικό κόστος του έργου, το οποίο θεωρείται από τον Χρ. Παπουτσή ως ιδιαίτερα σημαντικό για να λειτουργήσει αποτρεπτικά στα κύματα των λαθρομεταναστών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελών του υπουργείου δεν θα ξεπεράσει τα 5 εκατ. Ευρώ”.
Ουσιαστικά, δηλαδή, μιλάμε για... ευκαιρία που δε θα ξαναβρεί ο υπουργός Προ-Πο! Ξέρετε εσείς κανένα να κτίζει “φράχτη” με μόλις 5 εκ., ευρώ; Και μάλιστα με διπλά συρματοπλέγματα; Τέτοια ευκαιρία, και σε τέτοιους καιρούς “οικονομικής κρίσης” αφήνεται; Δεν αφήνεται!
Τι σημασία έχει αν σταμάτησαν να περνούν μετανάστες από το συγκεκριμένο χερσαίο τμήμα της Νέας Βύσσας; Μόλις 22 μετανάστες, από ένα σύνολο χιλίων και βάλε που εισήλθαν από το χώρο ευθύνης της Α. Δ Ορεστιάδας, πέρασαν από εκεί τον περασμένο Ιούνιο! Και τι έγινε αν όλοι συμφωνούν πως με το που ακούστηκε πως θα στηθεί “φράχτης” οι διακινητές άλλαξαν δρομολόγια και χρησιμοποιούν νοτιότερα περάσματα και με πολύ μεγαλύτερο οικονομικό αντάλλαγμα για τη “δουλειά”; Ο Προ-Ποτζής υπουργός φαίνεται να επιμένει στο “φράχτη του αίσχους”, ακόμη κι αν τα στατιστικά στοιχεία και οι αριθμοί (τους οποίους πάντα προκρίνουν αντί των ανθρώπων σε πλείστες περιπτώσεις) δείχνουν ξεκάθαρα , πλέον, πως, προφανώς, “άλλοι είναι οι λόγοι” που εμμένει στην κατασκευή του και όχι η “αποτροπή των κυμάτων λαθρομετανάστευσης”, η οποία ουσιαστικά δεν υφίσταται από το συγκεκριμένο σημείο...
Αντί να βάλουν κανένα “φράχτη” στην ανεργία, στην υποβάθμιση και κατάργηση υπηρεσιών και φορέων που λειτουργούν στην ενδοχώρα του νομού, στον οικονομικό μαρασμό, το νέο κύμα μετανάστευσης και την πληθυσμιακή συρρίκνωση, επιλέγουν την τοποθέτηση του “τείχους της ντροπής”, του “φράχτη του αίσχους”, σημαδεύοντας μια περιοχή η οποία, ακόμη, δίνει μάχες για να σβήσει τα σημάδια της απαξίωσης που τη σημάδεψαν βαθιά για πολλά χρόνια. Προφανώς ο “φράχτης” εντάσσεται στο πλαίσιο της... ανάδειξης της διασυνοριακότητας και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του β. Έβρου, της νέας γεωγραφίας, της νέας οικονομίας...
Εκτός, όλων των άλλων (της πρωτοφανούς κοινωνικής και οικονομικής βίας, της σκηρής καταστολής, της υποταγής και του ξεπουλήματος κ. α.), η “σοσιαλιστική” κυβέρνηση του ΠΑ. ΣΟ. Κ μπορεί να είναι περήφανη πως επί πρωθυπουργίας του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου και προεδρίας του ιδίου εις την Σοσιαλιστική Διεθνή, έκτισε ΚΑΙ το “φράχτη του αίσχους” στα χερσαία σύνορα Ελλάδας- Τουρκίας, στην περιοχή της Νέας Βύσσας. “Σήκω Ανδρέα για να δεις το παιδί της αλλαγής”...
Εύγε παλικάρια... Να θυμάστε όμως πως ο φράχτης έχει πάντα δύο πλευρές...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου