απόλυτη δέσμευση εξυπηρέτησης του χρέους ή να πάνε όλοι στο...καλό;

 Άρθρο του Tim Worstall στο περιοδικό Forbes 28.1.2012

Οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος μπαίνουν πραγματικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα φάση. Ενδιαφέρουσα επειδή, αν δεν ανησυχείτε για το τι μπορεί να συμβεί, τότε δεν έχετε δώσει τη δέουσα προσοχή.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει το βάρος του χρέους της. Προβλέπεται λοιπόν ένα κούρεμα για μερικούς από τους κατόχους ομολόγων. Οι πληροφορίες για δημόσια κατανάλωση λένε ότι την απώλεια θα πρέπει να αναλάβουν μόνο οι ιδιώτες κάτοχοι. Στο παρασκήνιο η άποψη είναι ότι αυτό δεν αρκεί, μερικοί δημόσιοι φορείς θα πρέπει επίσης να αποδεχτούν απώλειες, διαφορετικά το ελληνικό συνολικό χρέος δεν θα πέσει αρκετά ώστε να είναι βιώσιμο.

Ωστόσο, υπάρχουν δύο νέα σημεία που κάνουν την όλη διευθέτηση πολύ πιο δύσκολη -συναρπαστική αν προτιμάτε. Η πρώτη είναι η εξαιρετικά εντυπωσιακή απαίτηση προς την Ελλάδα όπως γράφουν οι Financial Times:

Φράχτης προσβολή, φράχτης βαρβαρότητα, φράχτης στίγμα...

Κατάφερε και προσέλκυσε περισσότερους από 200 ακροατές, χωρίς καν να “διαφημιστεί” ιδιαίτερα η διάλεξή του στη Νέα Ορεστιάδα.

Μίλησε με θέμα “άνθρωποι και φράχτες”, όχι σαν προικισμένη με υψηλότατο IQ ιδιοφυΐα , ούτε σαν τετραπέρατο μυαλό που καθηλώνει με την εξυπνάδα του τους λιγότερο ευφυείς, αλλά σαν ένας “μέσος” άνθρωπος που έβαλε κάτω τη λογική, και χωρίς καν να τη στύψει, αντιλήφθηκε αμέσως το αυτονόητο. Ότι δηλαδή είναι τεράστια ανοησία να φαντάζεται κάποιος πως στήνοντας έναν “τοίχο” 10 χιλιομέτρων σε μία γραμμή συνόρων που ξεπερνά τα 170 χλμ., θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα,δήθεν, εμπόδια σε εκείνους που προηγουμένως πέρασαν πολλές άλλες, πολύ πιο μεγάλες δυσκολίες, μέχρι να “σκοντάψουν” σε ένα “φράχτη” 2,5 μέτρων ύψους.

Ο καθηγητής Νίκος Λυγερός ήρθε στη Νέα Ορεστιάδα το Σάββατο 21 Ιανουαρίου, μίλησε στο θέατρο Διόνυσος για περισσότερες από δύο ώρες και στη συνέχεια συνομίλησε για άλλη μία ώρα με το κοινό, το οποίο, σημειωτέον, τον παρακολούθησε καθηλωμένο, με απόλυτο σεβασμό.

Τι ήταν όμως αυτό που “εξέπεμπε” επί τρεις ώρες “κρατώντας” αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου; Το “κέρασμά” του. Ο ιδιοφυής “κέρασε” το μέσης ευφυίας μεν, υψηλής ευαισθησίας δε κοινό του, από ένα γεμάτο δίσκο με χιούμορ, αμεσότητα, απλότητα λόγου και επιχειρήματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.

Κυριάκος: Στην υγεία της...ΔΕΥΑΟ...

Περίπου 8,5 χιλιάδες ευρώ θα λάβει ως “αποζημίωση” για την 5μηνη θητεία του, από την 1η Ιανουαρίου 2011 έως 31 Μαΐου του ιδίου έτους, ως...προεδρεύων μεν, αντιπρόεδρος δε της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Ορεστιάδας, ο σημερινός δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφούσας παράταξης και πρόεδρος της Αναπτυξιακής Εταιρείας του δήμου, Κυριάκος Στεφανάτος. Όπως είναι γνωστό (βλ. http://www.stin-press-a.blogspot.com/2011/11/blog-post_24.html και http://www.stin-press-a.blogspot.com/2011/12/2.html) ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ορεστιάδας (2009-2010) και αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΟ, είχε αιτηθεί από το νέο διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης να του καταβληθεί το ήμισυ της αποζημίωσης του προέδρου για τη διετία 2009-2010 που εκτελούσε χρέη προέδρου, μετά την παραίτηση Καντζιάρη και την πολιτική αδυναμία του τότε και νυν δημάρχου Ορεστιάδας να ορίσει νέο πρόεδρο, λόγω απώλειας της “δεδηλωμένης” πλειοψηφίας στο δ.σ. Εκτός αυτού, αιτούνταν την καταβολή και του συνόλου της προεδρικής αποζημίωσης για το πρώτο 5μηνο του 2011, διάστημα που συνεχίστηκε αυτοδίκαια η θητεία του τότε δ.σ μέχρι να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβέρνησης η συγχώνευση με τις αντίστοιχες επιχειρήσεις των πρώην Καποδιστριακών δήμων.

Λαμπάκης κατά "πολιτείας" για τις πλημμύρες...

Μηνυτήρια αναφορά για την διερεύνηση ευθυνών και την αποτελεσματικότητα των οργάνων της πολιτείας στο ζήτημα της αντιμετώπισης των πλημμυρών στην περιοχή του ποταμού Έβρου, κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Ευάγγελος Λαμπάκης.
Επειδή η επανάληψη του φαινομένου ήταν βέβαιη, αναφέρει ο κ. Λαμπάκης, λόγω του ότι το πρόβλημα διαχείρισης των υδάτων του Έβρου και των παραποτάμων του, υφίσταται στη Βουλγαρία, η κεντρική πολιτεία σύστησε ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων Αντιπλημμυρικής Προστασίας της κοιλάδας του ποταμού Έβρου και των παραποτάμων του (ΕΥΔΕ ΕΒΡΟΥ), η οποία δεν στελεχώθηκε και δεν λειτούργησε.

"Άνθρωποι και φράχτες", διάλεξη Νίκου Λυγερού στη Ν. Ορεστιάδα...

Ένα χρόνο περίπου μετά τις πρώτες εξαγγελίες για την κατασκευή του “φράχτη” στον Έβρο, στο χερσαίο τμήμα των Ελληνοτουρκικών συνόρων στην περιοχή της Νέας Βύσσας, και λίγους μήνες μετά την απόφαση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να χρηματοδοτήσει και να προχωρήσει στη δημοπράτηση του έργου, οι φωνές που τάσσονται κατά του “τείχους της ντροπής” δεν σωπαίνουν...

Το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012, στις 7 το απόγευμα στο θέατρο “Διόνυσος” στη Νέα Ορεστιάδα, ο καθηγητής Νίκος Λυγερός θα δώσει διάλεξη με θέμα “Άνθρωποι και Φράχτες”.

Ο Νίκος Λυγερός μιλάει και συζητά για το “φράχτη”, για τον άνθρωπο πίσω και μπροστά από το “τείχος”, για το ταξίδι του μετανάστη, για τις φοβίες και τις αλήθειες του “νόμιμου” και του “λαθραίου”...

“Ασταμάτητες” μεταναστευτικές ροές...

Κοντά 8 χιλιάδες (7.902 για την ακρίβεια) περισσότεροι μετανάστες, συγκριτικά με το 2010, πέρασαν το 2011 από τον Έβρο, άλλοι κυνηγημένοι από καθεστώτα, πολέμους κι άλλοι απελπισμένοι που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο... Σύμφωνα με τα στοιχεία, από την περιοχή που «εποπτεύει» η Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας, πέρασαν 28.231 άτομα (περίπου 8 χιλιάδες λιγότερα από πέρυσι), ενώ από την περιοχή ευθύνης της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αλεξανδρούπολης, ο αντίστοιχος αριθμός ανήλθε σε 26.759 μετανάστες (περίπου 16 χιλιάδες περισσότεροι σε σχέση με το 2010!). Για την ακρίβεια των αριθμών, λοιπόν, 54.990 “ψυχές” πάτησαν στον Έβρο-πρώτο ευρωπαϊκό σταθμό της διαδρομής τους προς τον... "ονειρικό" δυτικό κόσμο.
Δυστυχώς, τα στοιχεία δε μένουν μόνο σε αυτά τα νούμερα, αφού υπάρχουν και άλλοι, μακάβριοι αριθμοί. Τουλάχιστον 25 άνθρωποι δεν τα κατάφεραν να συνεχίσουν το ταξίδι τους και άφησαν την τελευταία τους πνοή, παγωμένοι ή πνιγμένοι, κάπου κοντά στο ποτάμι. Ανάμεσά τους και μία μάνα με το δωδεκάχρονο παιδί της, που εντοπίστηκαν παγωμένοι στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη, στην παρέβρια περιοχή των Φερών.

Μετανάστες παγιδεύτηκαν σε νησίδα του Έβρου και σώθηκαν μετά από “επιχείρηση” διάσωσης......

Τα φουσκωμένα νερά του Έβρου παγίδευσαν, τις πρωινές ώρες της Κυριακής, σε μια νησίδα του ποταμού, στην παρέβρια περιοχή της Νέας Βύσσας, έντεκα μετανάστες, αλγερινής καταγωγής, που επιχειρούσαν να “περάσουν” στην Ελλάδα. Οι φωνές για βοήθεια “έφθασαν” στους άντρες του στρατιωτικού φυλακίου που βρισκόταν “απέναντι”, οι οποίοι με τη σειρά τους ειδοποίησαν τις αστυνομικές αρχές για τον “εγκλωβισμό” των μεταναστών και τον κίνδυνο να παρασυρθούν από τα ορμητικά νερά, που όλο και ανέβαιναν. Οι αστυνομικοί, που έσπευσαν στο σημείο και αφού πρώτα εντόπισαν τους μετανάστες στη συνέχεια, με φουσκωτό πλησίασαν στη νησίδα και τους απεγκλώβισαν μεταφέροντάς τους στην ελληνική όχθη του Έβρου και στη συνέχεια στο κέντρο υγείας Νέας Ορεστιάδας, για την παροχή των πρώτων βοηθειών...

40% αύξηση των σιτιζόμενων, το τελευταίο 6μηνο, στην “Τράπεζα Αγάπης” Νέας Ορεστιάδας!

Όταν η κρίση βγαίνει από το κάδρο της τηλεόρασης και από αναφορά σε αριθμούς και ακατανόητες οικονομικές έννοιες γίνεται εφιαλτική πραγματικότητα για χιλιάδες ανθρώπους, τότε μόνο μπορεί κάποιος να δει τη σκληρή αλήθεια που διαμορφώνεται παντού γύρω μας…
Αυτήν την αλήθεια βλέπουν καθημερινά οι άνθρωποι που έχουν, κατά τόπους, την ευθύνη των συσσιτίων απόρων και οικονομικά αδυνάτων, που ξαφνικά βρέθηκαν σε θέση να μην έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν ούτε μία μερίδα φαγητό.
Τα συσσίτια δεν είναι πλέον μία πρωτοβουλία που αναλαμβάνεται από φορείς μόνο σε μεγάλα αστικά κέντρα. Η σίτιση ανθρώπων που στην κυριολεξία δεν έχουν να φάνε, εξαπλώνεται ως ανάγκη και σε μικρότερες πόλεις και κοινωνίες της επαρχίας, εκεί όπου μέχρι πρότινος τέτοια ζητήματα δεν υπήρχαν, γιατί, πολύ απλά, οι ελάχιστοι άποροι “καλύπτονταν” από το ενδιαφέρον του όποιου συγγενή, ή γείτονα που μπορούσε και έδινε ένα πιάτο φαΐ.
Όταν όμως αυξήθηκε πολύ και συνεχίζει καθημερινά να αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που βρέθηκαν ξαφνικά να στέκονται με απόγνωση μπροστά σε μία άδεια κατσαρόλα, τότε οι «μηχανισμοί» αλληλεγγύης και συνανθρωπιάς της γειτονιάς δεν ήταν δυνατό να θρέψουν τόσα στόματα…